Notes
Koud, regenachtig en veel wind, zo kwamen we (mijn vriend was mee als support) aan in Rotterdam. Maar de sfeer onder de lopers in de overvolle tram was goed, gezellig en een beetje gespannen. Ik wilde de dag ervoor nog een lange broek (zo'n second skin?) kopen en een thermoshirt, maar de winkels waren bijna dicht en ik had niets kunnen vinden. Dus ik was benieuwd of ik het niet te koud ging krijgen. Tot vlak voor de start was ik dik ingepakt tegen de kou en twijfelde ik of mijn jack nou wel of niet aan zou houden. Maar toen dacht ik: kom op, bij je training heb je het ook zo warm en dat bleek ook zo te zijn. Driekwart broek, ondershirt, lang shirt en handschoenen en ik heb het prima gehad.
Niet te hard begonnen, want ik wilde nog kunnen versnellen de laatste 5 km. Maar door de lopers om je heen, brug af en de adrenaline ga ik dan toch soms te snel. Uiteindelijk rond de 10,4 km/h blijven lopen. Voelde lekker, 3 dextro's onderweg gegeten, drinken overgeslagen (sorry...maar wilde geen tijd verliezen) en constant gelopen. Achteraf bleek ik de eerste 5 en de tweede 5 km in dezelfde tijd te hebben gelopen. De Brienenoordbrug op 10 km was heel pittig, lang en zwaar en heel winderig, en daar verloor ik snelheid, maar de afdaling was lang dus daar haalde ik dat mooi weer in. Na de brug mijn versnelling ingezet, voelde dat ik daar nog genoeg energie en zin voor had. Laatste 5 km op 11-11,5 km/h gelopen. Laatste honderden meters tot de finish nog een keer kunnen aanzetten en, zoals gehoopt, mijn vriend daar langs de kant zien staan. Dat is ook een goede stimulans, net als mijn moeder en 2 vriendinnen bij de Erasmusbrug. Ik wist dat mijn tijd beter was, maar ik wist niet hoeveel beter. Laatste meters wilde ik nog sprinten, maar toen stonden we 10 meter voor de finish stil! Heb ik nog niet eerder meegemaakt, maar het was zooo druk, dat we niet over de finish konden rennen. Was echt een domper, ik heb mijn sportwatch stopgezet en op basis van mijn gelopen afstand was mijn tijd 1:25:00. Maar eer ik over de finish was, was ik ruim een minuut verder. Heel jammer. Vervolgens ook nog honderden meters (voor mijn gevoel...) tussen de hekken moeten blijven lopen, dat is ook heel demotiverend. Maar de medaille en de supporters maken vervolgens alles weer goed! Helemaal blij dus. Snel onder de douche bij vrienden en lekker stoofpotje gegeten en ik had ook nergens last van. De dag erna alleen wat spierpijn in de bovenbenen.
Het was een druk parcours, vaak mensen in moeten halen en zelfs in moeten houden omdat ik er niet langs kon. Is eigenlijk best wel vermoeiend.